Sprawozdanie 2005

Informacja o działalności

Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu

 

za okres od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2005 roku

 

CZĘŚĆ I

I. Zagadnienia ogólne

 

Podstawę prawną działania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu stanowi ustawa z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001r. Nr 79, poz. 856 z późn.zm.) oraz rozporządzenia wydane w oparciu o delegację ustawową.

Zgodnie z wyżej wymienioną ustawą samorządowe kolegia odwoławcze są organami wyższego stopnia w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości samorządu terytorialnego, właściwymi do rozpatrywania odwołań od decyzji, zażaleń na postanowienia, żądań wznowienia postępowania lub stwierdzania nieważności decyzji w trybie uregulowanym przez przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.). Kolegium orzeka również w innych sprawach na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

Obszar właściwości miejscowej Kolegium obejmuje, zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 roku w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 198, poz.1925), powiaty : elbląski, braniewski, ostródzki, iławski, nowomiejski oraz miasto Elbląg – na prawach powiatu wraz z gminami objętymi tym obszarem.

Rozstrzygając sprawy indywidualne w składach trzyosobowych, Kolegium związane jest wyłącznie przepisami obowiązującego prawa.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze jest państwową jednostką budżetową.

II. Obsada kadrowa Kolegium

 

A. Kolegium składa się z  19 członków : 7 etatowych i 12 pozaetatowych.

Ilość członków etatowych posiadających wykształcenie :
wyższe prawnicze : 7	wyższe administracyjne 0
W tym ilość osób posiadających uprawnienia do ubiegania się o stanowisko :  - sędziego administracyjnego : 6  - referendarza : 1
Ilość członków pozaetatowych posiadających wykształcenie :
wyższe prawnicze : 4	wyższe administracyjne 5	wyższe inne : (przykładowo) budowlane : organizacja i zarządzanie : itd. (wymienić) : ekonomiczne – 1 rolne              - 1 geodezyjne    - 1
W tym ilość osób posiadających uprawnienia do ubiegania się o stanowisko :  - sędziego administracyjnego : 1  - referendarza : 3

B. Wśród członków Kolegium są 3 osoby posiadające uprawnienia radcowskie.

C. Biuro Kolegium składa się z 7 osób, z których większa część posiada wykształcenie wyższe.

 

III. Lokal i wyposażenie Kolegium

 

Siedziba Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu mieści się w Elblągu, przy ul. Związku Jaszczurczego Nr 14A , w budynku własności Skarbu Państwa. Stan wyposażenia Kolegium w sprzęt biurowy i elektroniczny ( komputery ), fachowe programy komputerowe i niezbędną literaturę fachową należy ocenić jako dobry.

 

CZĘŚĆ II

I. Statystyka spraw

 

A.     Liczba spraw ujętych w ewidencji ogółem w roku objętym informacją – 2.024

-     w tym spraw :

-     1) pozostałych z roku poprzedzającego okres objęty informacją^* -    220

-     2) wpływ spraw w roku objętym informacją.                                 – 1.804     

-     3) odwołania od decyzji Marszałka województwa                          - ------

/^* - dot. spraw, które wpłynęły do SKO w roku poprzedzającym okres objęty informacją, ale nie były rozpatrywane przez SKO w roku wpłynięcia, tylko w roku objętym informacją;

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                                                                        

B. Rodzaje spraw ujętych w ewidencji w roku objętym informacją :

1.    Liczba spraw administracyjnych -                                                                      1.954      

Lp.	Określenie rodzaju sprawy → patrz załącznik do Informacji	Ilość spraw
1.	Objęte proceduralnie przepisami Ordynacji podatkowej, w tym : podatki i opłaty lokalne, podatek rolny, leśny, opłata skarbowa itd.  423 interpretacje prawa podatkowego – art.14a Ordynacji podatkowej -----	423
2.	działalność gospodarcza	2
3.	planowanie i zagospodarowanie przestrzenne	112
4.	pomoc społeczna	340
5.	świadczenia rodzinne i zaliczka alimentacyjna	414
6.	oświata ( stypendia, pomoc materialna itd. )	148
7.	dodatki mieszkaniowe	166
8.	gospodarka nieruchomościami , w tym : przekształcanie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności    77 prawo geodezyjne i kartograficzne      4 pozostałe    ----	81
9.	ochrona środowiska	38
10.	ochrona przyrody i ochrona zwierząt	-----
11.	ochrona gruntów rolnych i leśnych	4
12.	odpady i utrzymanie porządku i czystości w gminach	3
13.	prawo wodne	5
14.	rolnictwo, leśnictwo, rybactwo śródlądowe	------
15.	handel, sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych	4
16.	prawo o ruchu drogowym	47
17.	drogi publiczne, transport drogowy	36
18.	dostęp do informacji publicznej	3
19.	prawo górnicze i geologiczne	-----
20.	zatrudnienie socjalne	-----
21.	prawo łowieckie	-----
22.	egzekucja administracyjna	37
23.	bezpieczeństwo imprez masowych	-----
24.	inne, pozostałe	91

2.    Liczba spraw z zakresu aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste -         70          

3.    Sprawy nie podlegające rozstrzyganiu w trybie decyzji lub postanowień,
w tym skargi i wnioski rozpatrywane w trybie Działu VIII Kpa. -             ------       

 

 

II. Liczba rozstrzygnięć administracyjnych Kolegium

A. Liczba spraw rozstrzygniętych ogółem w roku objętym informacją/^* -      1.636        

 

B. Liczba spraw pozostałych do rozstrzygnięcia na koniec roku/^** -                  388      

 

C. Sposób rozstrzygnięcia:

Lp.	Określenie rodzaju rozstrzygnięcia	Ilość spraw
1.	sprawy rozstrzygnięte w formie decyzji i postanowień w sposób pozwalający na ocenę prawidłowości orzeczenia organu I instancji w tym :  - decyzje utrzymujące w mocy zaskarżone decyzje (art. 138 § 1 pkt 1 Kpa oraz art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej)     444  - decyzje zmieniające decyzje organu I instancji i orzekające co do istoty sprawy oraz uchylające decyzje organu I instancji i umarzające postępowanie (art. 138 § 1 pkt 2 Kpa oraz art. 233 § 1 pkt 2a Ordynacji podatkowej)       134  - decyzje uchylające decyzje organu I instancji w całości i przekazujące sprawy do ponownego rozpatrzenia, jeżeli decyzja I instancji została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości (art. 233 § 1 pkt 2b Ordynacji podatkowej)       -----  - decyzje uchylające decyzje organu I instancji i przekazujące sprawy do ponownego rozpatrzenia (rt. 138 § 2 Kpa oraz art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej)       465  - decyzje odmawiające stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych ( art. 156 – 158 Kpa oraz art. 247 – 251 Ordynacji podatkowej)        11    - decyzje stwierdzające nieważność decyzji organu I instancji oraz decyzje stwierdzające wydanie decyzji przez organ I instancji z naruszeniem prawa ( art. 156 – 158 Kpa oraz art. 247 – 251 Ordynacji podatkowej)        49  - inne	1.103
2.	sprawy rozstrzygnięte w inny sposób, w tym :  - stwierdzenie niedopuszczalności odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania ( art. 134 Kpa oraz art. 228 Ordynacji podatkowej)       85  - zawieszenie postępowania ( art. 97 i 98 Kpa oraz art. 201 i 204 Ordynacji podatkowej)       6  -umorzenie postępowania odwoławczego( art. 138 § 1 pkt 3 Kpa oraz art. 233 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej)     52  - odmowa wznowienia postępowania (art. 149 § 3 Kpa oraz art. 242 § 3 Ordynacji podatkowej)       5  - odmowa wszczęcia postępowania w sprawie nieważności decyzji (art. 157 § 3 Kpa oraz art. 249 § 3 Ordynacji podatkowej)         5  - decyzje wydane po wznowieniu postępowania tj. odmawiające uchylenia decyzji, uchylające i rozstrzygające o istocie sprawy oraz decyzje stwierdzające wydanie decyzji przez organ I instancji z naruszeniem prawa (art. 151 Kpa oraz art. 245 ordynacji podatkowej)         1  - postanowienia podlegające zaskarżeniu ( art. 65 § 1 i art. 66 § 1 Kpa oraz art. 170 § 1 i art. 171 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 66 § 3 Kpa lub art. 171 § 3 Ordynacji podatkowej, art. 169 § 4 Ordynacji podatkowej)        32  - decyzja zmieniająca albo uchylająca postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej     -----  - inne      89	275
3.	postanowienia wydane w wyniku rozpatrzenia zażaleń na bezczynność organu, w tym : uznające zażalenia za uzasadnione    13	30
4.	sprawy niepodlegające rozstrzyganiu w formie decyzji lub postanowień (art. 64 § 3 Kpa) oraz skargi i wnioski rozpatrywane w trybie Kpa	177

/^*  - dot. spraw, które zostały rozpatrzone przez SKO w roku objętym informacją, a wpłynęły do SKO w roku poprzedzającym okres objęty informacją (a nie były rozpatrywane przez SKO w roku wpłynięcia) oraz te, które wpłynęły w roku objętym informacją oraz były w nim rozpatrzone

/^**  - dot. spraw, które nie zostały rozpatrzone przez SKO w roku objętym informacją, a wpłynęły do SKO w roku objętym informacją

III Liczba orzeczeń w sprawie opłat za użytkowanie wieczyste, ogółem -               51       

5.      Charakterystyka orzeczeń :

Lp.	Sposób załatwienia wniosków	Ilość spraw
1.	oddalenie wniosku	5
2.	ustalenie wypowiedzenia za uzasadnione w mniejszej wysokości i ustalenie opłaty	------
3.	ugoda	43
4.	stwierdzenie uchybienia terminu do złożenia wniosku	------
5.	umorzenie postępowania	3
6.	stwierdzenie bezpodstawności (nieskuteczności) wypowiedzenia	------
7.	inne	------

B. Liczba wniesionych sprzeciwów od orzeczeń Kolegium -                            ------    

/^*  - dot. spraw, które nie zostały rozpatrzone przez SKO w roku objętym informacją, a wpłynęły do SKO w roku objętym informacją

 

CZĘŚĆ III

I. Liczba decyzji i postanowień Kolegium zaskarżonych w roku objętym informacją
do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ogółem -           99           

wskaźnik zaskarżalności w stosunku do ogólnej liczby podjętych
rozstrzygnięć podlegających zaskarżeniu -                                                    7,18      %

II. Liczba skarg na bezczynność Kolegium skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ogółem -                                                       1                                                              

III. Liczba skarg uwzględnionych przez Kolegium we własnym zakresie
w trybie art. 54 § 3 Popsa, ogółem -                                                                 4                                                   

IV. Liczba spraw rozpoznanych w roku objętym informacją przez Wojewódzki Sąd
Administracyjny w Olsztynie, ogółem /^*  -                                                    91          

w tym sprawy rozpatrywane przez sąd z lat /^** :

• 2000r. – --------
• 2001r. – -----
• 2002r. – -----
• 2003r. – -----
• 2004r. –  25
• 2005r. -  66

5.      Prawomocne rozstrzygnięcia Sądu dotyczące skarg na orzeczenia Kolegium :

Lp.	Sposób załatwienia skarg	Ilość spraw
1.	odrzucenie skargi	34
2.	oddalenie skargi	32
3.	uchylenie decyzji lub postanowienia	21
4.	stwierdzenie nieważności decyzji lub postanowienia	-----
5.	stwierdzenie niezgodności z prawem decyzji lub postanowienia	-----
6.	umorzenie postępowania	4

B. Prawomocne rozstrzygnięcia Sądu dotyczące skarg na bezczynność Kolegium :

Lp.	Sposób załatwienia skarg	Ilość spraw
1.	odrzucenie skargi	1
2.	oddalenie skargi	-----
3.	zobowiązanie do dokonania czynności, wydania aktu	-----
4.	umorzenie postępowania	-----

 

V. Liczba skarg kasacyjnych na orzeczenia WSA skierowanych przez SKO w roku objętym informacją do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ogółem  -                                   7

wskaźnik zaskarżalności w stosunku do ogólnej liczby podjętych
rozstrzygnięć przez sąd w roku objętym informacją -                                          7,69%

 

 

VI. Liczba skarg kasacyjnych rozpoznanych w roku objętym informacją przez Naczelny  Sąd Administracyjny w Warszawie, ogółem /^*  -                                                    7

w tym sprawy rozpatrywane przez sąd z lat /^** :

• 2004r. –                                                                                                                   4
• 2005r. -                                                                                                                    3

 

5.      Rozstrzygnięcia NSA dotyczące skarg kasacyjnych na orzeczenia WSA :

Lp.	Sposób załatwienia skarg	Ilość spraw
1.	odrzucenie skargi – art. 180 Popsa	-----
2.	oddalenie skargi – art. 184 Popsa	5
3.	uchylenie orzeczenia i przekazanie do ponownego rozpoznania sądowi I instancji – art. 185 § 1 Popsa	1
4.	uchylenie orzeczenia I instancji i orzeczenie przez sąd II instancji – art. 188 Popsa	1
5.	uchylenie orzeczenia sądu I instancji i odrzucenie skargi – art.189 Popsa	-----
6.	uchylenie orzeczenia sądu I instancji i umorzenie postępowania – art.189 Popsa	-----

 

VII. Liczba zażaleń na postanowienia WSA skierowanych w roku objętym informacją do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ogółem  -                 -------

VIII. Liczba zażaleń rozpoznanych w roku objętym informacją przez Naczelny  Sąd Administracyjny w Warszawie, ogółem /^*  -                                                    ------

w tym sprawy rozpatrywane przez sąd z lat /^** :

• 2004r. – -----
• 2005r. - ------

Lp.	Sposób załatwienia zażalenia	Ilość spraw
1.	odrzucenie zażalenia – art. 180 Popsa	-------
2.	oddalenie zażalenia – art. 184 Popsa	------
3.	uchylenie orzeczenia i przekazanie do ponownego rozpoznania sądowi I instancji – art. 185 § 1 Popsa	------
4.	uchylenie orzeczenia I instancji i orzeczenie przez sąd II instancji – art. 188 Popsa	------
5.	uchylenie orzeczenia sądu I instancji i odrzucenie zażalenia – art.189 Popsa	------

/^*  - w tym punkcie ujęte zostały łącznie wszystkie skargi rozpatrzone przez sąd w roku objętym informacją, bez względu na to, kiedy skarga została przesłana do sądu

/** - chodzi o rok, w którym skarga została przesłana do sądu

CZĘŚĆ IV

I  Wybrane problemy orzecznictwa Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu.

            W 2005 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu wpłynęły ogółem 1804 sprawy, co łącznie z 220 sprawami pozostałymi do rozstrzygnięcia z 2004 r. stanowiło 2024 sprawy.

            Wpływ spraw w 2005 r. znacznie się zwiększył w stosunku do 2004 r.; był większy o 367 spraw (tj. o 25,5 %). Tylko 70 spraw dotyczyło aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste. Pozostałe 1954 –  to sprawy administracyjne.

            W strukturze spraw administracyjnych dominowały – podobnie jak w latach ubiegłych – sprawy z zakresu pomocy społecznej – 340 spraw (17,4 %) oraz sprawy z zakresu świadczeń rodzinnych i zaliczki alimentacyjnej – 414 spraw (21,2 %). Wysoki odsetek stanowiły sprawy objęte przepisami ustawy Ordynacja podatkowa – łącznie 423 sprawy (21,6 %). Poważny odsetek spraw stanowiły dodatki mieszkaniowe (8,5 %), stypendia i pomoc materialna dla uczniów (7,6 %), sprawy z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego (5,7 %) oraz sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami (4,1 %).

 

            Znaczna liczba spraw z zakresu pomocy społecznej oraz świadczeń rodzinnych i zaliczki alimentacyjnej (łącznie 754 sprawy, czyli 38,6 % ogółu spraw administracyjnych) wynika z problemów nurtujących znaczną część społeczeństwa województwa (na terenie objętym orzecznictwem Kolegium w Elblągu). Liczba odwołań w tym zakresie jest pochodną liczby osób korzystających ze świadczeń pomocy społecznej, ze świadczeń rodzinnych oraz z zaliczki alimentacyjnej. Oznacza to, że spory odsetek osób i rodzin uzyskuje dochody poniżej kryterium dochodowego. Utrzymująca się nadal wysoka stopa bezrobocia ma zdecydowany wpływ na warunki życia stosunkowo znacznej liczby rodzin i osób.

            Niemniej jednak należy mieć tę świadomość, że w praktyce występują także nieodosobnione przypadki „ukrywania” rzeczywistych dochodów, uzyskiwanych z prac dorywczych bądź z prac podejmowanych poza granicami kraju.

            Część środowisk korzystających z pomocy społecznej (a także ze świadczeń rodzinnych) charakteryzuje się postawami roszczeniowymi i nie przejawia większego zaangażowania w dążeniu do poprawy sytuacji własnej i swoich rodzin. Dla tych środowisk charakterystyczne jest przeświadczenie o obowiązku wspierania ich świadczeniami z pomocy społecznej bądź też świadczeniami rodzinnymi.

Jednakże część osób i rodzin bytuje w warunkach faktycznie trudnych, na granicy ubóstwa, bez realnych możliwości ich poprawy we własnym zakresie.

            Generalnie można stwierdzić, że organy pierwszej instancji, właściwe w sprawach pomocy społecznej i świadczeń rodzinnych, kierują pomoc do rodzin i osób faktycznie wymagających wsparcia, z wyraźnym ukierunkowaniem na potrzeby dzieci oraz osób starszych i chorych. Świadczy to o dobrym rozeznaniu rzeczywistych potrzeb. Ograniczone środki finansowe, pozostające w budżetach tych organów nie pozwalają na zabezpieczenie wszystkich zgłaszanych potrzeb, zwłaszcza w zakresie przyznawanych zasiłków celowych i okresowych.

            Obowiązująca już drugi rok ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych mimo kilkakrotnych nowelizacji nadal rodzi szereg kontrowersji w orzecznictwie (zarówno administracyjnym jak i sądowo – administracyjnym).

            Znowelizowany art. 32 ust. 1 tej ustawy daje możliwość zmiany lub uchylenia ostatecznej decyzji administracyjnej, na mocy której strona nabyła prawo do świadczeń rodzinnych. Niemniej nadal występują rozbieżności w orzecznictwie, np. w zakresie stosowania art. 5 ust. 3, czy też art. 12 (który stracił moc z dniem 31 grudnia 2005 r.). W ocenie Kolegium nowelizacja tej ustawy – ustawą z dnia 29 grudnia 2005 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych – stanowi istotną i oczekiwaną zmianę przepisów. Mimo to przepis art. 3 pkt 17 a nadal może prowadzić do niekorzystnych skutków społecznych (zwiększona liczba rozwodów, orzeczonych separacji, „kończenia” wieloletnich związków konkubenckich), a ponadto nadal dyskryminuje osoby pozostające w związkach małżeńskich.

            Stosunkowo krótki okres obowiązywania ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej nie pozwala na gruntowną ocenę jej unormowań. Z praktyki orzeczniczej wynika jednakże, że zmiany wymaga przynajmniej definicja „bezskuteczności egzekucji” (art. 2 pkt 1). Aktualnie obowiązujące przepisy nie umożliwiają przyznania zaliczki alimentacyjnej osobie uprawnionej, w sytuacji gdy egzekucja świadczeń alimentacyjnych nie mogła być wszczęta (np. z uwagi na brak możliwości wykonania na terenie obcego państwa wyroku sądu polskiego zasądzającego alimenty, bądź w przypadku nieznanego miejsca zamieszkania dłużnika alimentacyjnego). Nowelizację tej ustawy zapowiedziało już Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej.

            Organy orzekające w tych sprawach (zarówno w pierwszej instancji jak i organy odwoławcze) oczekują z nadzieją jasnych i precyzyjnych rozwiązań, eliminujących występujące rozbieżności orzecznicze i umożliwiających wspieranie przede wszystkim rodzin wychowujących dzieci (zwłaszcza rodzin wielodzietnych).

 

            Stosunkowo duży odsetek spraw podatkowych dotyczy nadal umorzeń zaległości podatkowych bądź innych ulg w realizacji zobowiązań podatkowych. Ma to swoje podłoże (w pewnej mierze) w istniejącym ubóstwie niektórych środowisk. Jednakże nie można pominąć i takich postaw podatników (w tym także przedsiębiorców), którzy traktują terminowe płacenie podatków nie jako swój obowiązek lecz jako przejaw „dobrej woli”. Żądania przyznania ulg w płaceniu podatków bądź żądania umorzeń zaległości podatkowych są niejednokrotnie nieuzasadnione sytuacją podatnika, powołującego się nie na okoliczności szczególne (nadzwyczajne zdarzenia losowe) lecz okoliczności wynikające z określonych decyzji własnych (np. zakres i rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, dobór kontrahentów, egzekwowanie wierzytelności).

            W zakresie ustalania i określania zobowiązań podatkowych największe kontrowersje rodzi opodatkowanie budynków, budowli i gruntów będących w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, gdy przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych (art. 1 a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Owe względy techniczne (pojęcie niezdefiniowane przepisami ustaw podatkowych) są różnorodnie interpretowane przez Ministerstwo Finansów, dostępne komentarze oraz w orzecznictwie sądowo – administracyjnym.

 

            Struktura rozstrzygnięć Kolegium w zakresie pozwalającym na ocenę prawidłowości orzecznictwa organów pierwszej instancji przedstawia się następująco:

1.      Decyzje i postanowienia utrzymujące w mocy zaskarżone rozstrzygnięcia stanowiły 40,3 % ogółu tych rozstrzygnięć (w 2004 r. – 50,1 %);

2.      Rozstrzygnięcia reformacyjne – 12,1 % (w 2004 r. – 11,5 %);

3.      Rozstrzygnięcia kasacyjne – 42,2 % (w 2004 r. – 34,4 %);

4.      Stwierdzenia nieważności decyzji – 4,4 % (w 2004 r. – 3,6 %).

Przedstawione wyżej wskaźniki (i dane w części statystycznej) świadczą o sporym odsetku rozstrzygnięć organów pierwszej instancji, które musiały zostać zmienione lub uchylone – z różnych przyczyn jako nietrafne bądź niezgodne z przepisami prawa materialnego a  zwłaszcza prawa procesowego.

            Na koniec 2005 r. pozostało do rozstrzygnięcia przez Kolegium 388 spraw. Oznacza to, że w 2005 r. Kolegium załatwiło 80,8 % spraw, które wpłynęły w tym roku i pozostały do rozpatrzenia z 2004 r. Większy odsetek spraw pozostałych do rozstrzygnięcia na koniec 2005 r. wynika przede wszystkim z tego, iż wzrost wpływu spraw nastąpił w IV kwartale tego roku (zwłaszcza w miesiącach listopad – grudzień). Wyraźnie zmniejszył się wskaźnik zaskarżalności rozstrzygnięć Kolegium do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. W 2005 r. zostało zaskarżonych 99 spraw, co stanowi 7,2 % rozstrzygnięć podlegających zaskarżeniu (w 2004 roku zaskarżone zostały 123 decyzje i postanowienia, czyli 10,4 %). Tylko jedna skarga dotyczyła bezczynności Kolegium i została przez Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucona.

            Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie rozpatrzył w 2005 r. łącznie 91 skarg (w tym  25 skarg  z 2004 r.  i  66 skarg  z 2005 r.).  WSA odrzucił 34 skargi (37,4 %), oddalił 32 skargi (35,2%), uchylił decyzję bądź postanowienie w 21 sprawach (23 %) oraz umorzył postępowanie w 4 sprawach (4,4 %).

            Kolegium wniosło 7 skarg kasacyjnych od wyroków WSA (2 skargi zostały wniesione przez strony). Kolegium nie jest w żadnej mierze uprawnione do oceny orzecznictwa WSA, niemniej najbardziej kontrowersyjne wyroki stanowiły przedmiot skarg kasacyjnych.

            Okres 2005 r. był w działalności Kolegium dalszym etapem doskonalenia własnego orzecznictwa oraz dalszego rozszerzania funkcji instruktażowej tego orzecznictwa w stosunku do organów pierwszej instancji. Członkowie Kolegium ustawicznie podnosili także własne kwalifikacje poprzez poszerzanie znajomości prawa, orzecznictwa sądów administracyjnych oraz Trybunału Konstytucyjnego, wszelkich dostępnych komentarzy, pism urzędowych, glos do wyroków, a także poprzez udział w szkoleniach tematycznych własnych (Kolegium w 2005 r. zorganizowało takie dwa własne szkolenia) oraz organizowanych przez inne kolegia. Ważnym elementem samokształcenia jest szeroka wymiana doświadczeń między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, w zakresie której istotną rolę pełni Krajowa Reprezentacja Samorządowych Kolegiów Odwoławczych.

            Działania Kolegium były ukierunkowane zwłaszcza na:

1.      Ustawiczne podnoszenie poziomu uzasadnień wydanych rozstrzygnięć, ze szczególnym uwzględnieniem ich funkcji instruktażowej dla orzecznictwa organów pierwszej instancji;

2.      Pełne zabezpieczenie uprawnień procesowych stron postępowania wraz z udzielaniem szerokiej informacji o okolicznościach mających wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków;

3.      Dalsze rozszerzanie postępowań wyjaśniających prowadzonych w toku postępowań odwoławczych (liczne rozprawy administracyjne, przeprowadzanie dowodów z oględzin, z przesłuchania świadków i stron w trybie art. 86 K.p.a. lub w trybie art. 199 Ordynacji podatkowej);

4.      Dalsze harmonizowanie orzecznictwa poszczególnych składów Kolegium, orzekających w rodzajowo podobnych sprawach.

 

 

II. Kontrole zewnętrzne

 

W roku 2005 w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Elblągu nie były przeprowadzone kontrole.